عمدتا شامل مواد و کاربردی است. در زیر ، تجزیه و تحلیل چندین ماده تیغه چکش معمولی و مواد قابل اجرا در آن است:
فولاد کربن کم: تیغه های چکش کربن کم برای خرد کردن مواد عمومی مانند غلات ، نی و غیره مناسب هستند. مزیت آن هزینه کمتری است ، اما مقاومت و سختی سایش کمتری دارد و باعث می شود آن را برای دست زدن به مواد نرم تر مناسب کند.
فولاد کربن متوسط: تیغه های چکش کربن متوسط از سختی و مقاومت در برابر سایش ، مناسب برای مواد با سختی متوسط مانند شاخه های درخت ، شاخه های درخت کوچک و غیره مناسب هستند. این دوام خوب دارد ، اما هزینه آن نسبتاً زیاد است.
چدن مخصوص چدن: چکش های چدن مخصوص برای پردازش مواد سخت تر مانند استخوان ، سنگ معدن و غیره مناسب هستند. این نوع چکش از مقاومت در برابر سایش خوبی برخوردار است ، اما پردازش آن دشوار است.
درمان فرونشست: قطعات چکش که تحت درمان با فرونشست قرار گرفته اند از سختی بیشتری برخوردار هستند و برای پردازش مواد با سختی بالا مانند آجیل ، استخوان و غیره مناسب هستند. مقاومت سایش و عمر آن نسبتاً طولانی است.
کاروبوریزه کردن و فرونشست: قطعات چکش که با کاربرگ و خاموش شدن تحت درمان قرار می گیرند ، از سختی و مقاومت در برابر سایش برخوردار هستند و برای پردازش مواد بسیار سخت مانند سنگ ، سنگ و غیره مناسب هستند. این روش پردازش می تواند عمر سرویس تیغه چکش را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
تنگستن کاربید: چکش کاربید تنگستن در حال حاضر یکی از سخت ترین مواد موجود در بازار است که برای پردازش مواد بسیار سخت مانند سنگ ، سنگ و غیره مناسب است. مقاومت سایش و عمر آن بسیار طولانی است ، اما هزینه آن نسبتاً زیاد است.
مزایا و مضرات تیغه های چکش ساخته شده از مواد مختلف به شرح زیر است:
فولاد کربن کم: کم هزینه ، اما مقاومت کم و سختی.
فولاد کربن متوسط: سختی و دوام بالا ، اما هزینه بالایی.
چدن مخصوص: مقاومت در برابر سایش خوب ، اما پردازش آن دشوار است.
درمان فرونشست: سختی زیاد و عمر طولانی.
کاروبوریزه و فرونشست: سختی بسیار بالا ، عمر طولانی مدت ، اما هزینه بالایی.
Tungsten Carbide: بالاترین سختی و عمر بسیار طولانی را دارد اما بالاترین هزینه را دارد.
انتخاب مواد چکش مناسب نیاز به در نظر گرفتن عواملی مانند سختی مواد ، نیازهای پردازش و هزینه دارد.
زمان پست: فوریه -28-2025